โอ โอละเน้อเลอลอยฟ้าขวัญแคว้นพังคาน่าชม โอ้แผ่นดินอาถรรพ์รังสรรค์ฝันไว้งามสมสวยเพียงพรหมทิพางค์ โอ้ แดนดอยสูงจูงใจฝัน เคลิ้มขวัญรำพันสุขพลาง โอ้ ห้วยธารละหานแควคว้านพิมานไพรกว้าง งานพร้อมพร่างพราวศิลป์
สวยแท้งานแท้แลหลง เอื้องชูช่อระหงล่อใจหลงแผ่นดิน แดนฟ้านกกาพาขวัญโบกบิน น้ำมืออนุทินหลั่งรินจินตนา โอ โอละเน้อเออความหลัง ฝันเพ้อเธอยังติดตา โอ้ เอื้องงามวามฝันครองขวัญรักไว้ในป่า เอื้องเอ๋ยอย่าลืมขวัญ โอ
โอละหนาอาเอื้องเอ๋ย ขวัญร้างลาเลยจากกัน โอ้ เอื้องดอยลอยฟ้านานช้าฟ้าดินแปรฝัน ใช้ชีวันฉันใด ฝันพลางยังเห็นเป็นเอื้องสวย หราหรูชูชวยช่อใบ โอ้ เอื้องเอ๋ยเอื้องขวัญอาถรรพ์นั้นยังทำให้ เฝ้ารักใคร่ครวญหา ฟ้าไหนดินไหนไกลสูง เอื้องเอยเอื้องจงรู้ว่าใจชู้สู่มา โลมฟ้าหลงดินถวิลสุดา ทั้งราตรีทิวาที่ลาเราจากจร โอ โอละหนาอาเอื้องขวัญ เขาผิมีวันเคลื่อนคลอน ต้นสักดงคงขลังบางครั้งโน้มไหวไกวอ่อน รักนี้ห่อนคลอนหาย |
