โอ้อ่างแก้วแพรวพราย นอนซบหินทรายหายใจรวยรื่น หวานอันใดฉ่ำใจจนชื่น ทั้งวันและคืนเจ้าเครงครื้นรื่นรมย์ โอ้อ่างแก้วแววตา ชายเมื่อหญิงมาหาความเย็นร่ม เห็นเพียงแววอ่างแก้วแววสม ขวัญพลอยภิรมย์ชื่นชิดชมร่มเงา
โอ้วิมานสวรรค์ เพ้อใครกันนั่นพล่ามเอาเพรียกเอาอ่างแก้วคงเรียกเร้า ฟ้าพิงค์พริ้งเพราให้ชมเขาพลอดกัน โอ้อ่างแก้วแวววาว คงเคลิ้มเห็นดาวเคล้าคลอยลอยหลั่น น้ำรัญจวนคลื่นครวญกระสันต์ ซึ่งในสัมพันธ์ที่หญิงปันให้ชาย
|